Kiedy wszyscy już spią, jest tak ponuro jak po drugiej stronie księżyca

Tessa Delaney

dwadzieścia siedem lat — pracownica Bookmarks

       Są książki, vinyle i pies, ale nie z gatunku tych wielkich, na widok których ludzie wpadają w popłoch. Mała bestyjka o wyglądzie zbyt uroczym, by podejrzewać ją o zepsuty charakter. Niemiło poszczekuje, gdy ktoś obcy zechce naruszyć jej strefę prywatności, broni swojego, jakby za chwilę miała to stracić na rzecz gorszego od siebie. Wszyscy zgodnie przyjmują, że psina w znacznym stopniu upodobniła się do właścicielki — osobie o wątpliwej reputacji; z głową pełną wybujałych fantazji, lecz tylko niewielkimi możliwościami. Znana z tego, iż za bardzo marudzi, kiedy jest zimno, jednak jeszcze więcej narzeka podczas wysokich temperatur. Takich powyżej dziesięciu stopni Celsjusza. Bywa chłodna jak śnieg, by jakiś czas później udawać, że niczego nie pamięta. W rodzinie uchodzi za niespełnioną kobietę, a cała reszta mało ją obchodzi. Najbardziej nie znosi plotkowania za plecami i drwiących śmiechów, choć sama czasami specjalnie robiła coś, co stawało się tematem niewybrednych komentarzy. Ot tak, na poprawę nastroju w leniwe popołudnia. Nic tak nie umila kubka kakao, jak świadomość, że dzięki niej kółeczko różańcowe ma o czym rozmawiać. 

          A śmią twierdzić, iż Tess nie dba o życie społeczne!

       Były wyprawy z ojcem, dziadkiem i starszym bratem. Teraz są rzadko. Dziadek zaniemógł, ojciec stracił na witalności, zaś brat wyjechał na alaskańską platformę wiertniczą. Siostra została, acz pożytek z niej prawie żaden, gdyż jest aż nadto towarzyska i zamiast dzikiej natury, woli niemal równie dzikich samców z baru. Więc Tessa czasem szwenda się sama. Odziana po uszy, przypomina eskimosa zabawnie przemierzającego śnieg. Niestety pomimo spędzenia wielu lat w górach, brak jej zmysłu geograficznego. Kiedyś zarzekała się, że tak jak mężczyźni w rodzinie, posiada wewnętrzny kompas... Potem znalazła się pierwszy raz sama w lesie i przez godzinę nie mogła znaleźć drogi powrotnej. Na szczęście należy do bardzo cierpliwych osób.
       Od wielu lat jest spora blizna na lewym policzku oraz wykrętna odpowiedź o ataku szaleńczej wiewiórki. Żadne rude stworzenie — poza własną starszą siostrą — nigdy jej tak naprawdę nie zaatakowało. Zawsze uważa rzeczy mało zabawne za śmieszne, a jej śmiech jest głośny. Ale rzadko coś ją rozbawia do tego stopnia, by wydać z siebie dźwięk. Są też słabe umiejętności w kierowaniu samochodem. Choć z racji pokrewieństwa z mechanikami noszącymi nazwisko Delaney, potrafi to i owo sama naprawić. Jednak za kierownicą... Za kierownicą sieje postrach nawet na opustoszałych drogach.